Od dziecka towarzyszy mi Lady Croft. Oczywiście mam tu na myśli w przenośni. Tomb Raider był moją pierwszą grą, w którą grałam wraz z koleżankami z podstawówki. Właściwie to zaczęło się od tego, że patrzyłam, jak moja siostra w to gra (zanim to oglądanie na YT stało się modne!) i bałam się straszliwie. Ogólnie to ja zawsze bałam się wszystkiego, nawet własnego cienia, także wyobraźcie sobie, jak mała Zuzia z koleżankami z klasy "grają" w klasyczne Tomb Raidery, a ich poziom adrenaliny podchodzi pod maksimum. Tak było.
Teoretycznie miałam się teraz uczyć fizyki, a notkę pisać wczoraj - ale wyszło, jak wyszło i oto piszę ją teraz (chociaż tak między nami jestem pewna, że na raz mi nie wyjdzie, haha). Przed pójściem na angielski i nie zaraz po szkole. A mówiąc już o moim super wyjściu - to nie wiem, jak ja tam dojdę. Kupiłam sobie takie fajne wiosenne botki na obcasie, które dzisiaj dobiły moje stopy i ledwo chodzę po domu we frotowych skarpetach, a co dopiero mam iść na drugi koniec miasta. Zabawa :)
Lubiąca narzekać nastolatka pływająca w morzu sarkazmu i czarnego humoru. To zdanie chyba idealnie mnie odzwierciedla. Chociaż w sumie wypadałoby gdzieś wcisnąć, że uwielbiam czytać książki oraz oglądać wszelakiego typu filmy i seriale. Ten blog to wszystko i nic. Co przyjdzie mi na myśl przelewam tutaj. Będzie dużo o moim jakże ciekawym życiu, a także wiele o pierdołach. Serdecznie zapraszam XD
